ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ GUSTAV MAHLER ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Συμφωνία αρ.1: τρίτο μέρος. Είναι ένα πένθιμο εμβατήριο, εμπνευσμένο από μια ξυλογραφία του Αυστριακού εικαστικού Moritz von Schwind, με τίτλο Η νεκρική πομπή του κυνηγού. Τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης διευθύνει ο Leonard Bernstein, από δισκογραφική εργασία του 1966.
Συμφωνία αρ.4: δεύτερο μέρος. Ο Mahler παραθέτει το ακόλουθο επεξηγηματικό κείμενο: «Ο φίλος Heinrich παίζει έναν χορό· ο θάνατος τραβά τελείως αλλόκοτες δοξαριές στο βιολί του, οδηγώντας μας στον ουρανό». Ο φίλος Heinrich ή Freund Hein είναι στη γερμανική τέχνη, παραδοσιακή προσωποποίηση του θανάτου. Ένας σκελετός που παίζει στο βιολί έναν μακάβριο χορό. Σύμφωνα με τη χήρα του συνθέτη, Alma, o Μahler εμπνεύστηκε αυτό το μέρος από έναν πίνακα του Eλβετού ζωγράφου Arnold Böcklin, με τίτλο Αυτοπροσωπογραφία με τον θάνατο που παίζει βιολί. Τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης διευθύνει ο Leonard Bernstein, από δισκoγραφική εργασία του 1960.
Πέντε lieder, με γενικό τίτλο Τραγούδια για νεκρά παιδιά – Kindertotenlieder,για φωνή και ορχήστρα, πάνω σε ποίηση του Friedrich Rückert. Ο Mahler συνέθεσε αυτόν τον κύκλο τραγουδιών την τριετία 1901-1904, επιλέγοντας πέντε από τα 428 ποιήματα της ομότιτλης συλλογής του επιφανούς Γερμανού λογοτέχνη. O Rückert εμπνεύστηκε αυτά τα ποιήματα μετά τον τραγικό θάνατο δύο παιδιών του από οστρακιά. Σολίστ είναι η mezzo-soprano Janet Baker. Tη Φιλαρμονική του Ισραήλ διευθύνει ο Leonard Bernstein, από δισκογραφική εργασία στο Tel-Aviv, το 1974.
Παραγωγή-Παρουσίαση: Θεόδωρος Λούστας