Ό,τι απέμεινε από έναν Ρέμπραντ που σχίστηκε σε μικρά πολύ κανονικά τετραγωνάκια και πετάχτηκε στο αποχωρητήριο.
«Ένα έργο που προσφέρεται μόνο στους ζωντανούς του σήμερα και του αύριο, αλλά όχι και στους νεκρούς όλων των εποχών, θα ήταν τι;» αναρωτιέται ο Ζενέ στα χειρόγραφα που κατέστρεψε το 1964 μετά την αυτοκτονία του συντρόφου του. Δύο αποσπάσματα που σώθηκαν από τον μεταφραστή του δημοσιεύτηκαν αργότερα, αντικριστά, σε δύο στήλες με τίτλο «Ό,τι απέμεινε από έναν Ρέμπραντ που σχίστηκε σε μικρά πολύ κανονικά τετραγωνάκια και πετάχτηκε στο αποχωρητήριο»: δίνοντας σαφείς οδηγίες χρήσης για κάθε καλλιτέχνη που επιμένει να βρει την αλήθεια στην τέχνη ή στη ζωή του. Όπως ο Ρέμπραντ που κατάφερε στο τέλος να κάνει κάθε γεγονός που ζωγράφιζε πανηγυρικό· μια γιορτή. Κι αυτό πασχίζει ο ήρωας του σημερινού ραδιοφωνικού ντοκιμαντέρ να γίνει το καθετί που ζει μια γιορτή γιατί ξέρει πως «οι πιο αγαπημένοι φίλοι μας κρύβονται ολόκληροι σε μία πληγή».
Κι ο Ρέμπραντ; Πιστεύει στο Θεό; Όχι όταν ζωγραφίζει
Παραγωγή-Παρουσίαση: Μενέλαος Καραμαγγιώλης
