Η ΝΕΟΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΟΥ ALBERTO GINASTERA
To 1958 ο 42χρονος Ginastera είχε ήδη εμπλουτίσει την εθνική σχολή της Αργεντινής με σπουδαία έργα του προερχόμενα από τις 2 πρώτες δημιουργικές του περιόδους, τις οποίες είχε ονομάσει περίοδο του αντικειμενικού εθνικισμού (1934-1948) και περίοδο του υποκειμενικού εθνικισμού (1948-1958). Εκείνη τη χρονιά εγκαινίασε την νεοεξπρεσσιονιστική του περίοδο, που διήρκεσε ως το θάνατό του το 1983, και υπήρξε το αποτέλεσμα της αλλαγής της καλλιτεχνικής του στόχευσης και της πρόθεσής του να απευθυνθεί σε ένα διεθνές κοινό με άλλους όρους, πειραματιζόμενος με τον 12φθογγισμό, τον σειριαλισμό, τα μικροτονικά διαστήματα και άλλες πρωτοποριακές τεχνικές. Από την περίοδο αυτή ακούγονται το Κουιντέτο με πιάνο έργο 29 που μετά την πρεμιέρα του το 1963 στο Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής της Βενετίας, το 1964 παρουσιάστηκε και στην Ουάσιγκτον, και το 3ο κουαρτέτο για έγχορδα με σοπράνο σε ποιήματα των Juan Ramon Jimenez, Federico Garcia Lorca και Rafael Alberti που συνέθεσε το 1973, ήδη αυτοεξόριστος για πολιτικούς και προσωπικούς λόγους στη Γενεύ ,και έκανε πρεμιέρα στο Ντάλας το 1974
Παραγωγή-Παρουσίαση : Κάτια Καλλιτσουνάκη
