Πρέπει να πάψουμε να είμαστε μύωπες και ξετσίπωτοι, δηλώνει ο Θεοδόσης Τάσιος, Ακαδημαϊκός- Πολιτικός Μηχανικός- Αρθρογράφος και συγγραφέας στην εκπομπή “GPS” και τον Θάνο Σιαφάκα. Σε βαριές περιστάσεις, οι βαριές λέξεις είναι αναγκαίες αφού φαίνεται από την επανάληψη της λήθης, της πολιτικής μυωπίας το να ξεχνάμε πολύ γρήγορα τις ατέλειές μας, τις ευρύτερες ευθύνες και τις άθλιες συνθήκες που εκτρέφουν συν τω χρόνω αλλεπάλληλες τραγωδίες, εξηγεί. Από το γεγονός αυτό φαίνεται ότι θέλουμε ένα πολύ γερό ταρακούνημα. Και κάθε φορά που γίνεται μια τραγωδία ταρακουνιόμαστε αλλά από την ιστορία αποδεικνύεται ότι δεν έχουμε επαρκή την υπογράμμιση των ευρύτερων ευθυνών γιατί έχουμε την εντύπωση ότι ο λαός είναι ένα απολίτικο μόρφωμα εκτός ιστορίας και μην το πειράζετε. Ενώ αν δεν πας στην έκταση των υπευθύνων που συνιστούν ένα πάρα πολύ μεγάλο μέρος του λαού μας δεν πρόκειται ποτέ θα θεραπευτείς και η μια τραγωδία θα έρχεται μετά την άλλη και μεταξύ μας μακάρι να μην γίνει και πόλεμος.
Να καταγράψουμε αυτές τις κρίσεις αυτοσυνειδησίας.
Θα βάλουμε και ένα σποτ να λέει ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΑ ΤΕΜΠΗ. Όμως ποιον θα αφορά; Τον Σταθμάρχη που δεν έπρεπε να είναι ένας, δεν έπρεπε να είναι 60χρονος, έπρεπε να είναι εκπαιδευμένος. Και ποιος δεν τον έκανε έτσι; Ένας συνδικαλιστής; Η έλλειψη προσωπικού; Και γιατί πήρε από τέτοιες θέσεις ασφάλειας προσωπικό και όχι από το πολυπληθές Δημόσιο γενικότερα; Κι έτσι όλο και διευρύνεται ο σκελετός.
Και γιατί δεν γινόταν σωστή επίβλεψη των τεχνικών έργων; Υπάρχει συνεχώς ένα ζευγάρι από ηθικά διλήμματα.
Ο,τι γίνει, καταλήγει, να μην γίνει εδώ και τώρα. Η κάθαρση να περιλαμβάνει και μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για να σεβαστούμε τους νεκρούς των Τεμπών.
.