“Όταν έβλεπα εικόνες, έφτιαχνα κείμενο…”
Την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2022, προσκεκλημένη στο στούντιο της “Φωνής της Ελλάδας” βρέθηκε η κα. Βίβιαν Αβραμίδου-Πλούμπη, από την Πράγα. Η εκπομπή “Κουβέντες Μακρινές” έδωσε στην κα. Αβραμίδου-Πλούμπη τον λόγο, ώστε να μιλήσει για την ζωή της στην Πράγα, το ταξίδι και τα 25 χρόνια που βρίσκεται εκεί, για το φιλόξενο σπίτι της, το οποίο ήταν πάντα “ξενοδοχείο”, όπως αναφέρει η ίδια, αλλά και για το ελληνικό φως που της λείπει στο εξωτερικό. Με αφορμή το νέο της βιβλίο “Της Ντροπής”, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Μελάνι”, το 11ο στην πορεία της ως συγγραφέας, δίνεται η αφορμή να συζητήσει με τη Νατάσα Βησσαρίωνος και τον Γιάννη-Στέλιο Τζιρβελάκη ένα από τα πιο επίπονα κομμάτια, όχι μόνο της δικής της ιστορίας, αλλά και της ιστορίας της Κύπρου: για την πατρίδα της, την Αμμόχωστο. Το έτος ήταν 1974 όταν έλαβε χώρα η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και πολλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και την πατρίδα τους, λόγω της λεηλασίας. Σε αυτούς τους ανθρώπους συγκαταλέγεται και η κα Αβραμίδου, με τις αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία και το οικογενειακό της σπίτι ακόμα ζωντανές. Αυτές οι αναμνήσεις, καθώς και η αναζωπύρωση τους από το γεωπολιτικό γίγνεσθαι την οδηγούν στο νέο της βιβλίο, στο οποίο η μνήμη μένει, αναζωογονείται για τις επόμενες γενιές μέσα από την σύζευξη εικόνας και κειμένου, αφού μέσα στο βιβλίο μπορεί κανείς να “σκανάρει” και να δει ψηφιακά φωτογραφίες που ενέπνευσαν τη συγγραφέα να γράψει 73 μικρές ιστορίες. “Νιώθω ότι δεν κάναμε όσα έπρεπε” θα σημειώσει, ενθυμούμενη -γεμάτη συγκίνηση – τα πιο πρόσφατα γεγονότα.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
73 μικρές ιστορίες περιλαμβάνει η συλλογή με τίτλο «Της ντροπής» που όλες αναφέρονται στην Αμμόχωστο· την πόλη που βρίσκεται στο ανατολικότερο σημείο της Κύπρου, καταλυμένη από την τούρκικη στρατιωτική εισβολή του 1974, βιασμένη λεηλατημένη, αλυσοδεμένη. Από το 2020, όταν η Τουρκία επέτρεψε την είσοδο σε συγκεκριμένους δρόμους της πόλης, οι παλιοί της κάτοικοι ψάχνουν να βρουν στα συντρίμμια την παλιά τους ζωή. Η συγγραφέας, πολίτης κι εκείνη αυτού του τραγικού τόπου, αφήνει σκέψεις και αναμνήσεις να γίνουν λέξεις, ιστορίες κι τις αφήνει να πετάξουν ελεύθερα πάνω από την πόλη· κάποτε ακούγονται σαν κραυγές πόνου, άλλοτε σαν νανούρισμα, σαν τα παραμύθια που μας λέγανε στα παιδικά μας χρόνια, κι άλλοτε πάλι, σαν μικρές ευχές, αν μπορούσε ποτέ να γυρίσει ο χρόνος πίσω. Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όλα όσα προηγήθηκαν κι όλα όσα ακολούθησαν εκείνη την εισβολή, ήταν, λέει η συγγραφέας, μια μεγάλη ντροπή.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Βίβιαν Αβρααμίδου – Πλούμπη, γεννήθηκε το 1958. Έζησε στην Αμμόχωστο της Κύπρου μέχρι το 1974 και στη συνέχεια στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στατιστική στο Univesrsity of Washington του Σηάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών. Εργάστηκε πρώτα στο ελληνικό δημόσιο (Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών) ως στατιστικός, και στη συνέχεια στον ιδιωτικό τομέα ως Γενική Διευθύντρια σε μεγάλη πολυεθνική εταιρεία στον τομέα της έρευνας αγοράς. Το 1997 ανέλαβε την διεύθυνση των δραστηριοτήτων της ίδιας εταιρείας στις πρώην ανατολικές χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, με έδρα την Πράγα. Το 2000 ίδρυσε μαζί με τον σύζυγό της αναπτυξιακή εταιρεία στην Πράγα, που δραστηριοποιείται στον οικοδομικό τομέα. Το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο “Όταν θα πέσουν τα μαύρα”, εκδόθηκε το 2004 στην Κύπρο (εκδόσεις Επιφανίου) και βραβεύτηκε με το Α΄ Κρατικό βραβείο της Κυπριακής Δημοκρατίας και μεταφράστηκε στην τσέχικη γλώσσα από τις εκδόσεις Baronet. Διάκριση (τρίτο βραβείο) από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών απέσπασε το επόμενό της μυθιστόρημα, το οποίο εκδόθηκε το 2009 με τίτλο “Η ψυχή του χρυσού” (εκδ. Αλεξάνδρεια 2009). Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα “Στο αδιέξοδο” (εκδ. Αλεξάνδρεια 2011) και “Προσωπεία περικείμενοι” (εκδ. Αλεξάνδρεια 2012), το οποίο απέσπασε έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στον ετήσιο διαγωνισμό ανέκδοτων έργων για το 2010.