Στην ιστορία των πρώτων Ελληνικών Συνδέσμων και Κοινοτήτων στην Αργεντινή στις αρχές του 20ου αιώνα αναφέρθηκε ο καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας, συγγραφέας και ερευνητής Αναστάσιος Τάμης με έδρα την Μελβούρνη της Αυστραλίας, συνεχίζοντας την αφήγηση για την ιστορία της Eλληνικής μετανάστευσης στην εκπομπή «Η Παγκόσμια Φωνή μας» στο ραδιόφωνο της Φωνής της Ελλάδος και στους Δημήτρη Κοντογιάννη και Πέτρο Δίπλα.
Ανειδίκευτοι εργάτες, αγρότες, άνεργοι νησιώτες, και πρόσφυγες απο την Κύπρο, την Τουρκία-καθώς ήθελαν να αποφύγουν την στράτευση- ήταν οι μετανάστες που έγιναν μέλη των πρώτων Ελληνικών συλλόγων αλληλοβοηθείας στην Αργεντινή. Η ένωση των δυο καφενείων στο Μπουένος Αυρες οδήγησε στην ίδρυση του Ελληνικού Συλλόγου το 1905, ο οποιος μετονομάσθηκε σε Ελληνικός Σύνδεσμος το 1908 και ξεκίνησε την δραστηριοποίησή του το 1910 με αφορμή τα 100 χρόνια απο την ίδρυση της Αργεντινής. ¨Ομως, οι διαφορές των μελών του Συνδέσμου λόγω των διαφορετικών πολιτικών προτιμήσεών τους στην Ελλάδα αποτέλεσαν την αφορμή για την περιθωριοποίησή και διάλυσή του το 1920 με την δήμευση της περιουσίας του. Αντίθετα, η Ελληνική Κοινότητα στη συνοικία του Παλέρμο στο Μπουένος ‘Αυρες που ιδρύθηκε το 1913 τα πήγε πολύ καλύτερα. Η Ελληνική μετανάστευση στην Αργεντινή εμπλουτίσθηκε με την άφιξη μορφωμένων Ελλήνων που ήξεραν ξένες γλώσσες απο την Γαλλία και την Ιταλία την δεκαετία του 1920.