1979: Φωτογραφία εποχής…
Τετάρτη 12 Μαρτίου, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
Τελειώνει η δεκαετία της μεταπολίτευσης. Ο Σταύρος Κουγιουμτζής, μετά από 10 χρόνια, αποχωρεί από την δισκογραφική εταιρία που έχει κάνει τις μεγάλες του επιτυχίες. Η Βίκυ Μοσχολιού, αποχωρεί από την Πλάκα – όπου από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, γράφει στην μπουάτ «Ζυγός», αυτό που η ίδια θεωρούσε κορυφαίο κομμάτι της ιστορίας των εμφανίσεών της. Μόλις έχει ξεκινήσει να στηρίζεται σε «προσωπικούς» δίσκους. Η συνεργασία της με τον Γιάννη Σπανό στο δίσκο «Η Μοσχολιού τραγουδά Σπανό» έχει γνωρίσει επιτυχία, κατ’ αρχήν λόγω του «Ναύτη» που «βγήκε στη στεριά» – η «Μαρκίζα» θα ακουστεί περισσότερο τα κατοπινά χρόνια. Κάνει κι έναν δίσκο με «λαϊκά τραγούδια απ’ όλο τον κόσμο», με ελληνικά λόγια του Λευτέρη Παπαδόπουλου αλλά λέει και «Τα θερινά σινεμά» του Λουκιανού Κηλαηδόνη, που ακόμη δεν γνωρίζουν την αποδοχή που είχαν αργότερα.
Η αρχική σκέψη είναι ο επόμενος δίσκος της να έχει τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή και του Ηλία Ανδριόπουλου – κάποια από τα «Λαϊκά προάστια» – με στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη. Όμως, κανείς απ’ τους συντελεστές δεν αισθάνεται χαρούμενος μ’ αυτό το σχέδιο. Και επιπλέον, τα «Λαϊκά προάστια» – πού ήδη η Μοσχολιού έχει πρωτοτραγουδήσει σε συναυλία του Ανδριόπουλου στο γήπεδο του Παναθηναϊκού – τελικά «κατοχυρώνονται» στην Μπέλλου. Η Μοσχολιού θα κάνει έναν ολόκληρο δίσκο με τον Σταύρο Κουγιουμτζή. Ο τίτλος του : «Όταν σε περιμένω» – από ένα στίχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Τα περισσότερα τραγούδια, έχουν στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη. Ο δίσκος θα βγει στα τέλη του 1979. Λαϊκά τραγούδια του Κουγιουμτζή αλλά και κάποια που σχολιάζουν το γενικώτερο κλίμα. Θα αντιμετωπιστεί μάλλον αμήχανα από το κοινό της εποχής. Λίγους μόνο μήνες μετά, η Μοσχολιού θα ηχογραφήσει τα «Αρχοντορεμπέτικα» που θα αποτελέσουν την μεγαλύτερη επιτυχία της για εκείνα τα χρόνια. Σε μια επιλογή που κάνουμε από τις ηχογραφήσεις της 25 χρόνια μετά (2005) θα επιμείνει πολύ να βάλουμε το «Δεν είμαι εγώ» του Σταύρου Κουγιουμτζή και θα μου αφηγηθεί λεπτομέρειες για την «χαμηλή πτήση» του δίσκου.
Για να δούμε πως θα ακούσουμε αυτά τα τραγούδια σήμερα, που συμπληρώνονται 20 χρόνια απουσίας του Κουγιουμτζή και είμαστε λίγους μόνο μήνες προτού συμπληρωθούν 20 χρόνια απουσίας και για την Μοσχολιού. Φυσικά, για να κρίνουμε τις επιλογές μιας εποχής, πρέπει να θυμηθούμε και τα δεδομένα της.
Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Στο εξώφυλλο του παλιού δίσκου βινυλίου, νομίζω ότι καθρεφτίζονται και οι ισορροπίες και οι …αποστάσεις της εποχής.