Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Μανώλης Λιδάκης σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι γραμμένα για το θέατρο.
Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου , 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα και στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
Ακούγοντας αυτές τις μέρες τις ηχογραφήσεις του Αλκίνοου Ιωαννίδη σε τρία πολυτραγουδισμένα κομμάτια του Μάνου Χατζιδάκι, που κυκλοφόρησαν ως αποσπάσματα από την συναυλία για τα 30 χρόνια που συμπληρώθηκαν πέρσι από το θάνατό του – η σκέψη πήγε σε ένα δίσκο που έγινε πριν 19 χρόνια. Το 2006. Με τα τραγούδια από «Τέσσερεις θεατρικούς μύθους» του Μάνου Χατζιδάκι – τραγουδισμένα από τον Αλκίνοο και τον Μανώλη Λιδάκη. Με ενορχηστρώσεις του Νίκου Κυπουργού, αλλά και κάποιες που είχαν γίνει νωρίτερα από τον ίδιο τον Μάνο Χατζιδάκι.
Σήμερα και την επόμενη εβδομάδα λοιπόν, σ’ αυτή την ώρα, τραγουδισμένα από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Μανώλη Λιδάκη, τα τραγούδια που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις για τον «Ματωμένο γάμο» του Λόρκα στα 1948, για τον «Κύκλο με την κιμωλία» του Μπρέχτ στα 1957, για το «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη στα 1959 και για τον «Καπετάν Μιχάλη» του Νίκου Καζαντζάκη στα 1966. Αποσπασματικά, αρκετά τραγούδια των 4 κύκλων έχουν γνωρίσει νεότερες εκτελέσεις. Ολόκληρους όμως, δεν τους ακούμε και τόσο συχνά. Ακριβώς αυτό θα κάνουμε σ’ αυτές τις δύο εκπομπές. Περιγράφοντας την εποχή που γράφτηκαν αλλά και ανοίγοντας για μια ακόμη φορά το τεράστιο κεφάλαιο του ταξιδιού των έργων του Μάνου Χατζιδάκι στο χρόνο.
Πάντα, με τη διάθεση του «Παρ’ το αλλιώς… θα βρεις!».
ΣΗΜ: Δεν ξέρω αν πρέπει να ρισκάρουμε αριθμό εκδόσεων στην νεότερη ελληνική δισκογραφία, με βάση το υλικό του. Έστω και αν ξεκινήσουμε από τον Ιούνιο του ’94, όταν «άρχισε το ταξίδι του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ στα άστρα». Υπάρχουν επανεκδόσεις παλιών ηχογραφήσεων, οργανικοί δίσκοι, λίγα ανέκδοτα έργα, αρκετές νέες ηχογραφήσεις ολόκληρων κύκλων τραγουδιών του… Και παράλληλα βέβαια, είναι αμέτρητα – αλλά συνήθως, συγκεκριμένα – τα τραγούδια του που ακούστηκαν σκόρπια, σε δίσκους τραγουδιστών με ζωντανές ηχογραφήσεις ή εκτελέσεις στο στούντιο. Το ζήτημα είναι πόσες από αυτές τις ηχογραφήσεις ακολουθούν την ατμόσφαιρα, το κλίμα ή την αισθητική που υποστήριζε ο Μάνος Χατζιδάκις για το υλικό του. Η πόσες από αυτές, δημιουργούν μια άλλη ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα, κλίμα, αισθητική… Και από την άλλη μεριά, πόσες ξεφεύγουν σε επικαιρικές λύσεις ή λύσεις που εξυπηρετούν συγκεκριμένες επιλογές καλλιτεχνών. Χωρίς να σημαίνει ότι όλες αυτές οι εκτιμήσεις είναι απολύτως παγιωμένες, μέσα από τις λογής επιλογές, και μέσα από τα χρόνια που περνάνε.