Τρίτη 14 Δεκεμβρίου, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
Αναφορά σε δύο βασικές από τις «διαφορετικές» επιλογές του Στέλιου Καζαντζίδη, στα χρόνια του ’60 και στα χρόνια του ’90. Στις αρχές του ’60, σχεδόν παράλληλα, ηχογράφησε οχτώ στεριανά δημοτικά τραγούδια – τσάμικα και καλαματιανά – και οχτώ τραγούδια από την «κοινή παράδοση» Ελλήνων και Τούρκων της Ανατολής.
Στα χρόνια του ’90, ηχογράφησε μια μεγάλη σειρά τραγουδιών στην ποντιακή διάλεκτο – κάποια παραδοσιακά αλλά και κάποια γραμμένα εκείνη την εποχή. «Μου παρήγγειλε τ’ αηδόνι», «Σαράντα παλικάρια», «Παπάκι», «Να’ σαν τα νιάτα δυο φορές», αλλά και «Ραμπί ραμπί», και «Μπεγλεντίν ντα γκελμεντίν» στα χρόνια του ’60. Και στα χρόνια του ’90, «Το τσάμπασιν», «Αητένς επαραπέτανεν» αλλά και «Πατρίδα ‘μ αραεύω σε / άμον καταραμένος / σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος».
Σχετικά πρόσφατα, ο Παναγιώτης Χατζηαντώνογλου, εξέδωσε σε δυο μικρά βιβλία την ιστορία των ηχογραφήσεων των «τραγουδιών του Πόντου» και των «τραγουδιών της Ανατολής» και μαζί την ελεύθερη λογοτεχνική απόδοση των στίχων τους στα νέα Ελληνικά, επεκτείνοντας την ευρύτερη καταγραφή της δισκογραφίας του Στέλιου Καζαντζίδη –που είχε εκδώσει πριν λίγα χρόνια. Μιλάμε μαζί του στο τηλέφωνο για όλα αυτά και ακούμε κάποιες από τις ηχογραφήσεις με τις οποίες έχει χορέψει μεγάλο μέρος των Ελλήνων αυτής της καταγωγής, όλα αυτά τα χρόνια.
Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».