Τετάρτη 21 και Πέμπτη 22 Απριλίου 2021, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο πρόγραμμα 103.7.
Σε αντίθεση με τους νεότερους συνθέτες της γενιάς του (Χιώτης, Καλδάρας, Ζαμπέτας), ο Τσιτσάνης μάλλον δεν ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για το πέρασμά του στον ελληνικό κινηματογράφο. Κι ας ήταν ο πρώτος στον οποίο έγινε πρόταση για μια τέτοια δραστηριότητα μεταπολεμικά, κι ας βρέθηκε αργότερα να σημαδεύει με τον ήχο του τα τραγούδια «του έρωτα και του θανάτου» της «Στέλλας». Τραγούδια του βέβαια, ακούστηκαν σε περισσότερες από 20 ταινίες. Σε λίγες απ’ αυτές εμφανίστηκε ο ίδιος να παίζει και να τραγουδά. Σε άλλες, συνοδεύει τη Μαρίκα Νίνου, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, την Καίτη Γκρέυ, την Πόλυ Πάνου τη Λάουρα ή και τη Μάρθα Βούρτση. Κατά κύριο λόγο, συμμετέχει σε ταινίες «δεύτερων» κινηματογραφικών εταιριών, σε «μελό» που απεικόνιζαν και απηχούσαν τη συγκίνηση της λαϊκής γειτονιάς (λειτουργικότητα καθόλου ευκαταφρόνητη απέναντι στην αστική «λάμψη» των μιούζικαλς και των κοινωνικών δραμάτων του Φίνου). Το παίξιμο του λάμπει σε κάποιες σκηνές που συνοδεύει, είτε τη συγκίνηση της Μαρίκας Νίνου, είτε την περηφάνια της «Στέλλας»–Μελίνας Μερκούρη, είτε τα βάσανα της Μάρθας Βούρτση («Ορφανή σε ξένα χέρια», «Μάνα κάνε κουράγιο»). Και υπάρχουν τραγούδια του που έγιναν επιτυχίες ξεκινώντας από τον κινηματογράφο, όπως και άλλα που, λόγω της φήμης τους, «βάφτισαν» κινηματογραφικές ταινίες («Συννεφιασμένη Κυριακή», «Κουράστηκα για να σε αποκτήσω», «Ρημαγμένο σπίτι»).
Στις δύο εκπομπές παρακολουθούμε τις κινηματογραφικές δραστηριότητες του Βασίλη Τσιτσάνη από το 1947 μέχρι τις αρχές του ’70.
Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
Σημ.: Η σκηνή είναι βέβαια από την τανία «Ορφανή σε ξένα χέρια», όπου η Καίτη Γκρέυ τραγουδά «Τα ξένα χέρια». Για μάς, τη διαμόρφωσε ο Πέτρος Παράσχης.