Μια προσπάθεια του Γιώργου Τσάμπρα, να διαχειριστεί το ελληνικό τραγούδι μέσα στο κλίμα κατάνυξης των ημερών. Αφιερώνει τα βράδια της Μεγάλης Εβδομάδας στα πάθη και τη λύτρωση, όπως τα αφηγήθηκε μοναδικά ο Μάνος Ελευθερίου στην απαράμιλλη διαδρομή του στο ελληνικό τραγούδι.
Αναζητώντας το θείο και το ανθρώπινο, το παλιό και το σύγχρονο Πάθος στην ελληνική δισκογραφία, βρίσκεσαι μπροστά σε φωνές, όργανα, στίχους και μελωδίες που το καθένα καθρεφτίζει αυτό το πάθος με το δικό του τρόπο, με τα δικά του εκφραστικά μέσα, με τη δική του σκέψη… Ο Μάνος Ελευθερίου, από το ξεκίνημά του – το 1964 – μέχρι και το τέλος (22/7/2018 ) κατέγραψε πολλές και χαρακτηριστικές ανάλογες εικόνες που διαχειρίστηκαν μουσικά κορυφαίοι και νεότεροι συνθέτες και ζωντάνεψαν γνωστοί και νεότεροι τραγουδιστές. Aν υπάρχει ένα θέμα που επανέρχεται στους στίχους του Μάνου Ελευθερίου όλα τα χρόνια της δημιουργίας του, είναι η ματαίωση… Η ματαίωση των προσδοκιών και η επικράτηση του άδικου…
Όπως θυμάμαι να μου λέει σε μια από τις πιο παλιές συνομιλίες μας: « Οι λέξεις είναι σαν ορισμένους ανθρώπους. Άλλες υπάρχουν και άλλες χάνονται. Πολλές λέξεις, μας ακολουθούν μέρα νύχτα και για όλη μας τη ζωή. Η περιλάλητη φράση του Μπωντλαίρ ότι πρέπει να εντοπίσουμε την μοιραία λέξη που έρχεται συχνότερα σ’ έναν ποιητή, για να ανακαλύψουμε τον ψυχισμό του, θαρρώ πως θα ισχύει για πάντα». Κάποιες απ’ αυτές τις «μοιραίες» λέξεις που επανέρχονται στις αναφορές, ταιριαστές στο κλίμα των ημερών, διαλέξαμε να ακούσουμε στις πέντε εκπομπές της Μεγάλης Εβδομάδας. Σ’ αυτή τη σειρά εκπομπών που χρόνια τώρα επανέρχεται τέτοιες μέρες, κάτω από τον γενικό τίτλο «Εικόνες πάθους σε δρόμους του τραγουδιού».
Η επιλογή για σήμερα Μεγάλη Τετάρτη 01 Μάϊου 2024 είναι : «Είν’ αρρώστια τα τραγούδια, που αγαπάς να λέω», 12 συνθέτες μέσα σε 50 χρόνια (Μάνος Χατζιδάκις, Σταύρος Ξαρχάκος, Χρήστος Λεοντής, Θάνος Μικρούτσικος, Βασίλης Δημητρίου, Ηλίας Ανδριόπουλος, Θέμης Ανδρεάδης, Χρήστος Νικολόπουλος, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Κώστας Λειβαδάς, Νεοκλής Νεοφυτίδης)
