Η Χάρις Αλεξίου σε σμυρναίικα, λαϊκά και δημοτικά τραγούδια
Τώρα που το σκέφτομαι ίσως δεν έχω κάνει ποτέ ξανά μια εκπομπή με αυτό το υλικό! Είτε επειδή από παιδάκι ακουγόταν πολύ στο σπίτι μου, δεν το έβρισκα τόσο …πρωτότυπο, είτε επειδή δεν αισθανόμουν την ανάγκη να το μεταφέρω και στο ραδιόφωνο. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Χάρις Αλεξίου σημάδεψε με τις εκτελέσεις της κι έκανε πολύ γνωστά κάποια απ’ αυτά τα τραγούδια από τα χρόνια του ’70 και μετά. Ακόμη και στις κατοπινές επιλογές της, που ήταν διαφορετικές, πάντα υπήρχε θέση για κάτι από όλα αυτά. Πολύ περισσότερο η «Δημητρούλα», η «Γκαρσόνα», η «Μανταλένα», αλλά και «Τα τσίλικα» , γιατί όχι και «Τα τραγούδια της γης μου» κι όσα δεν ακούστηκαν τόσο, σημάδεψαν το ξεκίνημά της κι ήταν κομμάτια της προσωπικής της μυθολογίας.
Στις δύο εκπομπές διαλέγουμε απ’ όλα αυτά, λέγοντας λίγα λόγια για την εποχή που τα γέννησε και το ταξίδι τους στο χρόνο. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Η φωτογραφία από πάλκο του ’70. Τη διαμόρφωσε γι’ αυτήν την ανάρτηση, ο Πέτρος Παράσχης.
