Τρίτη 28 Ιουνίου, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Είναι 1967 και στους κινηματογράφους παίζεται η ταινία «Κάποτε κλαίν κι οι δυνατοί» με τον «αγαπημένο καλλιτέχνη του λαού», τον Νίκο Ξανθόπουλο. Στη δράση της ταινίας ακούγεται και ο ίδιος αλλά και η Άντζελα Ζήλια, η Βίκυ Μοσχολιού και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Να τραγουδούν «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Καλή τύχη όπου κι αν πας», «Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα» και «Μεγάλος είναι ο Θεός». Το «Πετραδάκι» θα κυκλοφορήσει και με τον Νίκο Ξανθόπουλο στην δισκογραφία. Από την εταιρία που ανήκει ο Καλδάρας όμως, θα κυκλοφορήσει και θα γίνει επιτυχία με τον Μιχάλη Μενιδιάτη. Είναι μάλλον η πιο γνωστή στιγμή μιας συνεργασίας που μετράει ήδη αρκετά χρόνια και θα κρατήσει πολύ ακόμα.
Η συνεργασία του Απόστολου Καλδάρα με τον νεαρό τραγουδιστή Μιχάλη Μενιδιάτη, αρχίζει μ’ έναν διάλογο του Μενιδιάτη με την Γιώτα Λύδια, αρχές του ’60 : «Κάνε κουράγιο παιδί μου». Ο μύθος θέλει τον Καλδάρα να στοιχηματίζει με τον τότε ηγέτη της εταιρίας Κολούμπια Τάκη Λαμπρόπουλο, ότι το τραγούδι κάνει τον τραγουδιστή. Κάπως έτσι, δίνει στον καινούργιο τραγουδιστή που βαφτίζει ο ίδιος Μενιδιάτη – από την καταγωγή του, ενώ το επίσημο επώνυμο είναι Καλογράνης και μ’ αυτό έχει ηχογραφήσει νωρίτερα σε άλλη εταιρεία δυό τραγούδια του Γεράσιμου Κλουβάτου – το «Τι σού είπανε για μένα». Και μάλλον κερδίζει το στοίχημα. Ακολουθούν «Μην περιμένεις πια», «Τόσα χρόνια σαν τυφλός», «Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις», «Περιφρόνα με γλυκιά μου» και καμιά εικοσαριά ακόμη τραγούδια. Μιλάμε για τα χρόνια που κυριαρχούν τα δισκάκια των 45 στροφών. Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια, θα ‘ρθει και η «κινηματογραφική» ή, αν θέλετε, η «ινδική» «κορύφωσή» του Καλδάρα… . Ξανθόπουλος και «Κλακ Φίλμ»… Στην ταινία «Με πόνο και με δάκρυα», Καλδάρας και Μενιδιάτης εμφανίζονται στο πάλκο του θρυλικού κέντρου «Κεφάλας» στην Κοκκινιά – το τελευταίο πάλκο που ανέβηκε τότε ο Καλδάρας, προτού αποχωρήσει από την νύχτα.
Συνεχίζοντας, τις σκόρπιες αναφορές στον Απόστολο Καλδάρα 100 χρόνια από τη γέννησή του, ακούμε γνωστά αλλά και λιγώτερο γνωστά τραγούδια απ’ αυτή την εποχή και τη συγκεκριμένη συνεργασία. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Στη φωτογραφία λαϊκό πάλκο για τις ανάγκες της ταινίας «Περιφρόνα με γλυκιά μου» (1963). Από δεξιά, ο Μιχάλης Μενιδιάτης με την κιθάρα, ο Νίκος Ξανθόπουλος, ο Απόστολος Καλδάρας και ο Σπύρος Λιώσης με μπουζούκια, η Φούλη Δημητρίου και πίσω ο Βασίλης Βασιλειάδης με το ακορντεόν.