Δευτέρα 23 Μαΐου, 9 με 10 το βράδυ, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7
Ο Ντάσσο Κούρτι χωρίς … το ακορντεόν του!
…να μιλάμε για τα «Έρημα χωριά» και τα «30 χρόνια στον αέρα», για τις ισορροπίες του ανάμεσα στην ποίηση του Βάρναλη και του Τάσου Λειβαδίτη και την σύγχρονη στιχουργική, για την συνήθη παρέα με φίλους μουσικούς στο πάλκο και εκτός, για τις συνεργασίες με τον Γιώργο Νταλάρα, τη Γλυκερία, τη Σοφία Παπάζογλου, το Γιώργο Μεράντζα και όσους ακόμη βρέθηκαν στο δρόμο του.
… και να ακούμε τα τραγούδια του, τα παιξίματά του, το «Κάπου νυχτώνει» του Σταύρου Κουγιουμτζή, το «Έπεφτε βαθειά σιωπή» από το «Δρόμο» των Πλέσσα – Παπαδόπουλου, το «Βραδιάζει» του Μίκη Θεοδωράκη, τον Μανώλη Πάππο να τραγουδά Χιώτη κ.α.
ΥΓ (1): Εδώ και 15 χρόνια, τις περισσότερες φορές που έχουμε βρεθεί με τον Ντάσσο Κούρτι, στα μικρόφωνα του ραδιοφώνου ή αλλού, πάντα κρατάει το ακορντεόν του και παίζει. Είπαμε να το αλλάξουμε κάπως σ’ αυτή την εκπομπή και να ακούσουμε παρέα και ηχογραφήσεις δικών του τραγουδιών για την δισκογραφία αλλά και αγαπημένες του φωνές και τραγούδια. Μιλώντας για όλα τα χρόνια που κουβαλάει. Στον «αέρα», στη …γη, στη μουσική. Με τη γνώση βέβαια ότι κάποια από τα λόγια των τραγουδιών του, τα λένε καλλίτερα : «Κόντρα με το φόβο να συγκρουστώ/ τρέχω στο σκοτάδι να βρω το φως μου/ στο αδιέξοδό μου, στο ανώτερό μου/ και στον πρόποδα του κόσμου./ Μένουν οι αλήθειες πάντα μισές/ όταν άγνοια και ψέμα γεμίσουν/ Σαν τα βλέφαρά μας, τα παράθυρά μας,/κάθε λίγο πριν κλείσουν/ Πέφτοντας με φόβο να εκτεθώ/ στου γκρεμού το χείλος βρίσκω το δρόμο. /Κάθε τι δικό μου, λάθος και σωστό μου,/ θα το παραδεχτώ.»
ΥΓ (2): Στη φωτογραφία της ανάρτησης, μια στιγμή που κατέγραψα ο ίδιος αυτοπροσώπως, στο πάλκο του «Σταυρού του νότου».