Σκόρπιες εικόνες στη διαδρομή του Μάνου Λοΐζου
Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα και στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
Αν ζούσε ο Μάνος Λοΐζος θα γινόταν φέτος 88 χρόνων. Σήμερα όμως, συμπληρώνονται 43 ολόκληρα χρόνια από τότε που έφυγε – όντας μόλις 45 χρόνων! Κι είναι μια μέρα η 17η Σεπτεμβρίου που δύσκολα μού έρχεται στο νου, χωρίς το συγκεκριμένο γεγονός. Κάποτε νοιώθω ότι είναι μια ευκολία, μια «επανάληψη» μια τέτοια αναφορά… Σχεδόν πάντα όμως, έχω στο νου μου κομμάτια του Μάνου Λοΐζου που θέλω να ξανακούσω -που θα ήθελα να ξανακούσουμε παρέα. Δεν έχουμε κανένα λόγο, να αντιστεκόμαστε στα τραγούδια, τα οποία όποτε και με όποια αφορμή κι αν ακουστούν, κερδίζουν. Κάποια από τα λιγότερο ακουσμένα από τα «Τραγούδια της Χαρούλας» και από το «Καλημέρα ήλιε», κάποιες υπόγειες διαδρομές για τις μελοποιήσεις του Χικμέτ με τον Νταλάρα και το Λοΐζο, αλλά και κάποιες απ’ τις «Θαλασσογραφίες»… Τα ανέκδοτα τραγούδια με στίχους Νεγρεπόντη για την Μαρινέλλα, ο Καζαντζίδης, ο Ευσταθίου, η Ροδά … Αλλά και στα κατοπινά χρόνια, η Γαλάνη να τραγουδά «Αχ! Τα μάτια σου» με τους «Χάνομαι γιατί ρεμβάζω» ή ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τον «Λιόντα». Το καθένα τοποθετημένο στην εποχή του αλλά και με τη ματιά του παρόντος. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».
ΣΗΜ : Η φωτογραφία της ανάρτησης από εκείνες την εποχή του δίσκου «Τα τραγούδια της Χαρούλας». 1979.
