Ένας δίσκος, μια ιστορία, μια εποχή.
Πέμπτη 15 Μαΐου, 9 με 10 το βράδυ, στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα και στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103.7.
Στη σειρά που – όπως λέμε πάντα – ακούμε ολόκληρους δίσκους, σαν να βάζαμε στο πικ απ έναν παλιό δίσκο βινυλίου, ακούμε σήμερα τον δίσκο «Αναμνήσεις» με την Δούκισσα και τον Τόλη Βοσκόπουλο. Είναι ένας μεγάλος δίσκος που κυκλοφόρησε το 1969, συνοψίζοντας την κοινή πορεία των δύο τραγουδιστών τα τρία προηγούμενα χρόνια. Στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στα κέντρα και στην δισκογραφία. Σ’ αυτόν το δίσκο, συγκεντρώθηκαν 12 από τα – πολύ περισσότερα -τραγούδια που είχαν ηχογραφήσει η Δούκισσα και ο Τόλης Βοσκόπουλος τα προηγούμενα χρόνια, μαζί και χωριστά: «Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε», «Μελαγχολία και γύρω βρέχει», «Μ’ έμαθες ν’ αγαπώ», «Εχω μιαν αρραβωνιάρα», «Θέλω τα ώπα μου», «Σαν της γαρδένιας τον ανθό»…
Είναι τον Οκτώβριο του 1966, όταν ο Τόλης Βοσκόπουλος δίνει στη Δούκισσα και τραγουδά μαζί της τα πρώτα δικά του τραγούδια. Εκείνη την εποχή, θα τραγουδήσουν μαζί και στο θεατρικό μιούζικαλ «Τον άρτον ημών τον επιούσιον» – που αργότερα θα γίνει η πολύ γνωστή ταινία «Καλώς ήρθε το δολάριο». Παράλληλα, θα αρχίσουν να συνεργάζονται, παίζοντας και τραγουδώντας, και σε μια σειρά «μελό» ταινιών : «Τ’ αδέλφια μου», «Συντρίμμια τα όνειρά μας», «Ελπίδες που ναυάγησαν», «Θα κάνω πέτρα την καρδιά μου», «Καταραμένη ώρα»… Τα τραγούδια που λένε, θα περάσουν και σε δίσκους 45 στροφών. Την επόμενη περίοδο, θα ηχογραφήσουν και τα τραγούδια του Ζακ Ιακωβίδη για το μιούζικαλ «Γιεγιέδες και μπουζούκια», αλλά και τα πρώτα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα – με τα οποία θα ανοίξει για τον καθένα μια προσωπική καριέρα. Η Δούκισσα το «Που πας χωρίς αγάπη» και ο Βοσκόπουλος την «Αγωνία». Από τον τίτλο του συγκεκριμένου τραγουδιού για τον καθένα, θα «βαφτιστούν» και οι πρώτοι τους «προσωπικοί» δίσκοι που θα ακολουθήσουν.
Στην εκπομπή, μιλάμε για την εποχή, τη θέση που έχουν Δούκισσα και Βοσκόπουλος μέσα σ’ αυτή, αλλά και τις «αφορμές» των τραγουδιών. Και αυτών που μπήκαν στον μεγάλο δίσκο αλλά και κάποιων ακόμη. Πάντα με την πεποίθηση και με στόχο ότι «Πρέπει να ξέρεις μηχανή να κόψεις μαύρα μάτια».