Σήμερα στις «Ιστορίες Κλασικού Ραδιοφώνου», με τον Παντελή Σιβρή: Πώς γίνεται ένας τόσο απλός στίχος – του Νίκου Γκάτσου – να δημιουργεί τόσο δυνατές εικόνες και συνειρμούς; «Κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια» … Όλα μέσα στο μυαλό είναι! Οι «Διπλοπεννιές», η πιο ρεαλιστική ταινία του 1966, ο τρόπος που έδεσαν οι μουσικές του Ξαρχάκου, με την μοντέρνα αληθινή, κινηματογραφική ματιά του Γιώργου Σκαλενάκη και η αιώνια εικόνα του Παπαμιχαήλ, να τραγουδάει ανεβασμένος σε μια οικοδομή της εποχής στο Πασαλιμάνι!
Η 13η Εκπομπή για το 1966, δεν έχει μόνο Πειραιά! Στη Θεσσαλονίκη, το Φεστιβάλ τραγουδιού έμοιαζε τελείως ξεπερασμένο και μακριά από την Ελληνική πραγματικότητα που ακολουθούσε το μπουζούκι, τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές του σε κάθε βήμα και ρυθμό!
Στην Αμερική η Νάνα Μούσχουρη, εκτός από το περίφημο album με τον Harry Belafonte, έκανε και συναυλίες μαζί του, μαζεύοντας γνώση και εμπειρίες και η Ευρώπη ήταν μαγεμένη από το μεγάλο Aznavour και το «La Boheme»!
Στις φωτογραφίες, Αλίκη και Δημήτρης στις «Διπλοπεννιές», το soundtrack της ταινίας όπως κυκλοφόρησε στο εξωτερικό με τον Παπαμιχαήλ στο εξώφυλλο και τίτλο «Dancing the Sirtaki», «an evening with Belafonte/Mouskouri» και ο Charles Aznavour με το «La Boheme».