Σήμερα στις «Ιστορίες Κλασικού Ραδιοφώνου» με τον Παντελή Σιβρή
Στις 7 Μαίου, την ημέρα που ξεκινήσαμε την ανίχνευση του 1974, λέγαμε πως «όλα ειπώθηκαν, όλα ανατράπηκαν, όλα φανερώθηκαν, όλα πλημμύρισαν από το φώς αλλά και τα δάκρυα μέσα στους δώδεκα μήνες του. Η χρονιά που θα άλλαζε τα πάντα γύρω μας και μέσα μας, άλλαξε και την Ελληνική δισκογραφία, που βίωσε ίσως την μεγαλύτερη έκρηξη στην ιστορία της». Ακολούθησαν 26 ωριαίες εκπομπές – με την σημερινή – για να αποδείξουμε τα λεγόμενα. Ξεκινήσαμε με το «Καλημέρα ήλιε» του Μάνου Λοίζου και κλείνουμε με τα «Τραγούδια του δρόμου». Τότε ο Λοίζος έλεγε: «Επιτέλους! Αυτά τα τραγούδια που τόσο έχω αγαπήσει, κυκλοφορούν! Δε μ’ ενδιαφέρει αν θα έχουν εμπορική επιτυχία ή όχι. Μ’ ενδιαφέρει που ήρθε η ώρα για να επουλωθούν οι πληγές μου». Ήταν τραγούδια βασανισμένα, πολλά απ’ αυτά απαγορευμένα από τη χούντα, πήγαιναν για χρόνια από στόμα σε στόμα. Ήταν μέσα σ’ αυτά και τα πρώτα του τραγούδια, που τα ερμηνεύει πλέον ο ίδιος «και είναι τόσο ειλικρινής που σε ραγίζει», όπως γράφει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Η ειλικρίνεια, η ελευθερία, η δημοκρατία, τα ζητούμενα εκείνης της χρονιάς και η σημασία τους που είναι πάντα επίκαιρη. Τα τελευταία «παραλειπόμενα» τραγούδια, συμπληρώνουν τη χρονιά που χάνεται σιγά σιγά στο βάθος…
Τα «μοναδικά σέβεντις» είναι εδώ και σας περιμένουν: 20.00 – 21.00, στο Δεύτερο πρόγραμμα ΕΡΤ 103 .7 – 102.9.
“Ιστορίες από το παρελθόν που ακόμα λάμπουν”.
