Σήμερα στις «Ιστορίες Κλασικού Ραδιοφώνου» με τον Παντελή Σιβρή: Εκείνο το φθινόπωρο του ’74, με την λαχτάρα για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, κανείς δεν φανταζόταν ότι ένας κύκλος τραγουδιών με θέμα τους μετανάστες θα είχε μεγάλη απήχηση. Δεν ήταν τραγούδια που μιλούσαν για τους πολιτικούς μετανάστες, που είχαν ξενιτευτεί λόγω της δικτατορίας. Ήταν τραγούδια για τους απλούς ταλαιπωρημένους μετανάστες, που είχαν φύγει αναζητώντας δουλειά και ένα καλύτερο αύριο, αλλά μίλησαν σε όλες τις καρδιές. Όταν έδειχνε η ασπρόμαυρη τηλεόραση τη Βίκυ Μοσχολιού να τραγουδάει «Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω», χιλιάδες μανάδες σ’όλη την Ελλάδα δάκρυζαν. Έτσι ο δίσκος «Μετανάστες» του Γιάννη Μαρκόπουλου και του Γιώργου Σκούρτη με τη Μοσχολιού και τον Λάκη Χαλκιά, έγινε ένας από τους εμπορικότερους εκείνων των μηνών. Η μετανάστευση, η φτώχεια, «τα όνειρα που χτίζονται», οι ανθρώπινες σχέσεις που δοκιμάζονται και οι καημοί που βρίσκουν λύτρωση στα τραγούδια. Αυτά και άλλα πολλά, με «τα μοναδικά σέβεντις να είναι εδώ» και να σας περιμένουν: 20.00 – 21.00, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103 .7. “Ιστορίες από το παρελθόν που ακόμα λάμπουν”!
Στις φωτογραφίες που μας πρόσφερε ευγενικά ο Θανάσης Γιώγλου από το «Ogdoo.gr», ο Γιάννης Μαρκόπουλος με τους συντελεστές του δίσκου «Μετανάστες», Γιώργο Σκούρτη, Βίκυ Μοσχολιού και Λάκη Χαλκιά