Κάποιος περνάει τραγουδώντας προσπαθώντας να κλείσει τα αφτιά του στις λέξεις που τον μπερδεύουν, που σαν μικρά χαλίκια του βάζουν τρικλοποδιά και τον κάνουν να σκοντάφτει.
Ακούει όμως στίχους ποιημάτων και τραγουδιών. Τους χρησιμοποιεί σαν μικρές ταμπέλες μέσα σε ένα μεσημέρι που του δείχνουν το δρόμο, απ’ τη σιωπή στο κάτι.
